dua hari sebelum ramadhan...

cerita ini khas untuk kanak-kanak berusia 35 tahun keatas sahaja.bawah umur pun boleh.tapi kena tutup mata sambil membacanya:

tersebut lah al-kisah dua orang tua yang tinggal disebuah rumah usang di kampung hulu. pak aji kadir (pak) dengan mak aji milah(mam) hanya tinggal berdua sahaja.kesemua anak-anak mereka bekerja di kuala lumpur.

pada suatu petang selepas solat asar mereka berehat-rehat di depan rumah mereka sambil pekena kopi o panas dan pisang goreng. sambil menjamu selera mereka merenung pokok buah-buahan yang ditanam dihadapan rumah mereka. kesemua pokok rambutan, pulasan dan langsat berbuah dengan lebat tetapi langsung tidak berusik. mereka berharap supaya anak cucu mereka akan balik ke kampung untuk mengambil buah-buahan tersebut.tetapi bila pak aji kadir menelefon mereka semuanya beralasan sibuk dengan kerja. takde masa nak balik kampung. sambil duduk-duduk tu tiba-tiba mak aji milah bersuara:

mam: bang nyer...dari kita bior buah-buah tu buruk baik kita ambik makan sendiri. nak harap budak-budak tu entah bila nak balik..

pak: saya ni mana larat nak memanjatnya. lemah lutut..

mam: boleh la bang. esok dah nak posa.nanti tak berusik.lagi la rugi tak memakannya.buruk atas pokok je gamaknya.. 

pak: ye lah...ye lah. kamu nak saya panjat pokok buah apa?

mam: pokok langsat la bang.tengok dah banyak sangat masaknya tu.

pak: ye la...nak pegi panjat la ni

pak aji kadir pun pergi lah memanjat pokok langsat sambil membela kain pelikatnya supaya lebih kemas..

sementara itu mak aji milah pula menunggu dibawah pokok bersama bakul untuk diisi buah langsat nanti...

mam: bang..panjat yang atas sikit.buah cantik-cantik kat atas nun!

pak: ye la...ye la...

mak aji milah mendongak memerhatikan pak aji kadir memanjat. tiba-tiba dengan keadaan kebingungan sambil mengesat-ngesat matanya yang agak rabun tu mak aji milah bertanya..

mam: eh bang nyer...kamu panjat pokok langsat ke pulasan ni?

pak: pokok langsat la....apa lagi..kamu kata tadi nak makan buah langsat...

mam: ye ke? tapi kenapa saya nampak dua bijik buah pulasan. hitam jeh...

pak: ishh..ishhh kamu nih...ke situ pulak perginya. semalam kan dah malam jumaat...

sambil tu pak aji kadir terus melilitkan kain pelikatnya macam mamak selalu pakai tu. maka dapat lah menutup bahagian 'buah pulasan' itu buat sementara waktu...

yang bawah umur tu boleh buka mata sekarang.cerita dah tammat..haha!

"salam ramadhan al-mubarak dari pak dan mam"